EEN VOOR ALLEN EN ALLEN VOOR EEN

Het Pasadena Roof Orchestra is in de loop der jaren, ondanks enkele wisselingen in haar bezetting, trouw gebleven aan haar stilistische opvattingen doordat de kwaliteit van de individuele muzikanten op een extreem hoog niveau staat. Veel muzikanten hebben de hoop om ooit in dit orkest te spelen maar alleen de allerbesten komen hiervoor in aanmerking. Zo is op dit moment, na John "Pazz" Parry, Robin Merrill en James Langton, Duncan Galloway de zanger die tegelijkertijd conferencier, danser en entertainer is.

 

Uiteraard zijn naast de man achter de microfoon ook de andere plekken in het orkest, van trompet, trombone tot slagwerk door topmuzikanten bezet. Want het was John Arthy altijd al duidelijk: alleen de allerbeste muzikanten maken samen een goed orkest. Men denke aan slagwerker John Sutton, pianist Michael Holmes of trompettist Enrico Tomasso, zoon van de beroemde Ernie Tomasso. Individuele muzikanten noemen is hier niet op zijn plaats aangezien alle muzikanten van grote klasse zijn. De liefde voor de muziek maakt dat het elfkoppige orkest perfect op elkaar is ingespeeld, of - om een uitdrukking uit de Pop en Rock te gebruiken- ongelooflijk "tight" samenspeelt.

Ook het repertoire van het orkest verandert, in die zin dat het langzaam groeit. Tot nu toe konden de muzikanten uit 200 arrangementen, waarvan de meeste uit de glorietijd van de 20er jaren stammen, kiezen. Daaronder zijn tijdloze nummers zoals "Putting On The Ritz", "Tiger Rag", "Georgia On My Mind", "Bei Mir BIst Du Schön", en "Singing In The Rain".